دلم گرم است

و حالا مي فهمم كه تنهايي بزرگترين نعمت است آزاد و رها بودن رها از هر حسي و كسي و چيزي تنها كه باشي آنوقت مي فهمي آسمان آبيست وبرفهاي خيابانها سپيدند چون يا چشمانت آسمان را مي نگرد و يا زمين را ديگر مجبور نيستي چشمت را به چشم كسي خيره كني تا باورت كند...ديگر هر لحظه و هر آن منتظر كسي نيستي تا با حرفهايش قلبت را به لرزه در آورد ..ديگر بدون هيچ فكري آسوده مي خوابي وبيخيالتر از هر وقتي از خواب بر مي خيزي
بدون آنكه دلت جاي كس ديگري باشد...دلت كه خالي باشد ديگر هيچ دلشوره اي هم نداري ...هيچ دلتنگي هم نداري ..خودت هستي و دنياي خودت ...

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه:

[+] نوشته شده توسط نجیب الله اوزبیک کریمی فاریابی در 10:33 | |